Πολλοί αναρωτιούνται: "Πως είναι δυνατό η Marklin, εδώ και σχεδόν 160 χρόνια από την ίδρυσή της στο Goppingen της Γερμανίας να μην έχει ήδη προ πολλού εξαντλήσει στην γκάμα των μοντέλων της όλες τις ατμομηχανές που ήρξαν ποτέ στη Γερμανία;" Λογική ερώτηση, αν αναλογιστεί κανείς και το γεγονός ότι εδώ και πάνω από μισό αιώνα έχουν σταματήσει να κατασκευάζονται νέες σειρές ατμομηχανών και πλέον οι μοναδικές ατμομηχανές που μπορεί να συναντήσει κανείς είναι αυτές στα μουσεία και τις διαρκείς σιδηροδρομικές εκθέσεις ή στα εκδρομικά δρομολόγια των σιδηροδρομικών συλλόγων.  
Κι όμως υπάρχουν ακόμη ατμομηχανές που ποτέ δεν έτυχαν να προσελκύσουν την προσοχή και το ενδιαφέρον των κατασκευαστών μοντέλων παρότι έχουν ενδιαφέρουσα και κυρίως, μακρά ιστορία!
Μια από αυτές τις μηχανές είναι και η ατμομηχανή κλάσης 42 (BR42) που ποτέ στο παρελθόν δεν έχει παραχθεί σαν μοντέλο από την Marklin. Ήρθε όμως και αυτής της μηχανής η σειρά.  Με ένα νέο καλούπι που κατασκεύασε η Marklin και με μία σημαντική επένδυση στο σχεδιασμό και την παραγωγή αυτής της "νέας" ατμομηχανής οι φίλοι του τρενομοντελισμού μπορούν πλέον να εμπλουτίσουν τη συλλογή τους με μία ακόμη ξεχωριστή ατμομηχανή.
H BR42 άρχισε να κατασκευάζεται εν μέσω του 2ου Π.Π. ως υβριδικό μοντέλο της BR44 (λέβητας) και της BR50 (σύστημα μετάδοσης κίνησης) προκειμένου να χρησιμοποιηθεί ως "πολεμική ατμομηχανή" στη θέση της BR52 που έως τότε ήταν η κατ' εξοχήν πολεμική ατμομηχανή της Γερμανίας. Ο λόγος ήταν ότι η BR52 δεν μπορούσε να μεταφέρει με οικονομικό τρόπο βαρέα τρένα ενώ συγχρόνως η σειρά BR44 (βάρος ανά άξονα 20t) ήταν πολύ βαριά για τα δίκτυα των χωρών στις οποίες χρησιμοποιείτο.
Έτσι το Υπουργείο Εξοπλισμών αντί του Υπουργείου Μεταφορών της Γερμανίας ανέλαβε την κατασκευή της τρίτης  κατά σειρά πολεμικής ατμομηχανής (KDL-3) της Γερμανίας.*  H μηχανή αυτή είχε βάρος ανά άξονα 18 τόνων και μπορούσε να χρησιμοποιηθεί τόσο στην Αυστρία όσο και στο δίκτυο των κατεχομένων περιοχών της Ρωσίας.  Αρχικά σχεδιάστηκε η παραγωγή 8.000 μηχανών, στην πορεία όμως ο αριθμός τους μειώθηκε σημαντικά και όταν η έκβαση του πολέμου έγινε αρνητική για τη Γερμανία ο συνολικός αριθμός των ατμομηχανών που παρήχθησαν δεν υπερέβη τις 865.  Οι πρώτες μηχανές με αρίθμηση 42 0001 και 42 0002 κατασκευάστηκαν το 1943 από το εργοστάσιο Henschel και  ακολούθησε το εργοστάσιο Schwartzkopff το 1944 με την πρώτη ατμομηχανή της σειράς 42 501 που διέθετε λέβητα με βλήτρα συγκράτησης για να μην επιτρέπουν την παραμόρφωση του λόγω της ισχυρής πίεσης ατμού που δημιουργείτο. Η εξωτερική εμφάνιση των ατμομηχανών αυτών παρέπεμπε στην απλή κατασκευή λόγω των πολεμικών συνθηκών και περιελάμβανε κλειστή καμπίνα μηχανοδηγού με μόνο ένα πλαινό παράθυρο, απλούς ανακλαστήρες καπνού τύπου Degenkolb και συμπαγείς τροχούς στον άξονα τροχών πιλότου.  Ωστόσο η εμφάνισή τους ήταν αξιοπρόσεκτη κυρίως λόγω των ενσωματωμένων στο block του λέβητα φωτιστικών, καθώς και στη συμπαγή κατασκευή που περιέβαλε τους κυλίνδρους.  Όλα αυτά ήταν μέτρα σχεδιασμού για την καλύτερη θωράκιση των ατμομηχανών στο πολεμικό περιβάλλον χρήσης τους.  Η υπηρεσιακή ταχύτητα των μηχανών αυτών έφτανε τα 80 km/h και η ισχύς τους τους 1800 ίππους.  Μετά το τέλος του 2ου Π.Π. οι μηχανές συνέχισαν να παράγονται στην Πολωνία και στην Αυστρία και χρησιμοποιούνταν σε διάφορες χώρες όπως η Βουλγαρία, Ρουμανία κλπ.  Η τελευταία BR42 χρησιμοποιήθηκε το 1995 στην Πολωνία.  Οι Γερμανικοί Σιδηρόδρομοι χρησιμοποίησαν τις  BR42 μέχρι και το 1962 κυρίως στη βιομηχανική περιοχή του Saarland για τη μεταφορά βαρέων τρένων μεταφοράς σιδηρομεταλλεύματος καθώς και για ώση βαρέων συρμών.  Σήμερα η τελευταία εναπομείνασα BR42 βρίσκεται στο Λουξεμβούργο με αριθμό 5519 (κατασκευασμένη το 1948 στη Βιέννη) και είναι πλήρως λειτουργική.  Χρησιμοποιείται σε ειδικά εκδρομικά ταξίδια.

* Οι άλλες δύο πολεμικές ατμομηχανές ήταν η BR52 (KDL-1)  και η BR50 (KDL-2).